Het overwegend republikeinse en zeer religieuze Mississippi (125.443 km2 of ongeveer vier keer België), met als hoofdstaat redelijk centraal gelegen Jackson – de grootste stad, met 153.000 inwoners, ligt in het diepe zuiden van de USA. Dat is niet het Jackson uit het liedje van Billy Edd Wheeler en Jerry Leiber uit 1963, misschien het best bekend door de versie van Nancy Sinatra en Lee Hazlewood (bedoeld werd Jackson, Tennessee). De westelijke grens van de staat wordt gevormd door de Mississippi, en verder grenst de staat met zijn subtropische klimaat aan Tennessee, Alabama, Louisiana en Arkansas. De zuidgrens wordt gevormd door de Golf van Mexico.

Mississippi (3 miljoen inwoners) is een arme staat, en komt vaak als laatste van alle staten in lijstjes betreffende welvaart, economie, gezondheidszorg – vandaar de uitdrukking “Thank God there’s Mississippi” of “There’s always Mississippi”: hoe slecht een staat het in een ranglijstje ook doet, je bent bijna zeker dat je nog altijd Mississippi achter je laat. De staat is de slechtste op vlak van onderwijs, industrie, obesitas, gezondheid, armoede en levensverwachting. Die slechte economische score is nochtans relatief: per hoofd van de bevolking zou de staat nog in de top 25 van de wereld staan qua BBP. Als je de andere Amerikaanse staten niet meetelt natuurlijk, maar toch indrukwekkend, met vestigingen in de staat van bedrijven als Du Pont, Philips, Yokohama, Nissan, Chevron, Lockheed, IBM, Ajinomoto, Continental, Toyota, Baxter, …

Maar ook in tijden van Corona was Mississippi de slechtste leerling in de USA: begin november 2021 was het relatieve dodental hier 3.410 per miljoen inwoners (dat is 3,4 promille). Als land zou het hiermee het zesde slechtst presterende land ter wereld zijn (na Peru, Bulgarije, Bosnië & Herzegovina, Noord-Macedonië en Montenegro).

Daarnaast lijkt zijn ligging een garantie op goed weer, maar het krijgt gemiddeld 27 tornado’s (in totaal zijn er al 7 F5-klasse tornado’s geregistreerd in Mississippi) over zich heen, en zowel orkaan Camille (1969) als Katrina (2005) zorgden ervoor dat de staat een grote bolwassing kreeg. Het gevolg was dat de Amerikanen voor één keer een uitzondering maakten op hun “America first” regel: als een Amerikaanse firma het werk kan doen, dan krijgen die voorkeur op buitenlandse firma’s. Maar voor de dijkverhoging en -versterking hadden ze toch Nederlandse expertise nodig.

En met een gemiddelde zomertemperatuur boven 30°C (met hoge luchtvochtigheid), vraag je je af waarom er überhaupt nog iemand hier wil wonen, vooral dan zwarten. Zie bv de moord op Chaney, Goodman en Schwerner in 1964, waarbij slechts één betrokkene, en pas in 2005 (!) werd veroordeeld. De betrokken politie-agenten en leden van de lokale Ku Klux Klan bleven buiten schot.

In juni-juli 2020 kwam Mississippi in het nieuws, omdat het als laatste staat de (aan racistische motieven gelieerde) confederale vlag uit zijn staatsvlag weghaalde. Toch zijn er bijna 3 miljoen Amerikanen die zich hier thuis voelen, dat is ongeveer 1% van de totale Amerikaanse bevolking. En als uitsmijter nog snel even vermelden dat Tupelo, de geboorteplaats van Elvis, in het noorden van de staat ligt. Bekende gerechten in Mississippi zijn de Mud Pie, Pecan (noten) Pie, Sweet Potato Pie, Corn Bread, hertenvlees en natuurlijk veel zeevruchten. Simpele boerenkost dus – en op dat vlak een verademing met de andere Amerikaanse staten, die maar al te graag vallen voor de vet-zoet-zoute fastfoodhap.

Het schaken dan. In Mississippi zijn zo’n 5900 schakers aangesloten bij de USCF en de sterkste daarvan is het trio Viktor Ten (2299), Michael R Stewart (2274) en Lee J Starr (2231). De webstek van de Mississippi Chess Association is grafisch te doen, maar qua snelheid schort er nog wat aan – ook de presentatie van tornooien en staatskampioenen kan beter. Geen bekende namen overigens bij die kampioenen.

In 2023 won Benson Schexnaydre (jawel, niet enkel in Polen hebben ze moeilijke familienamen) het staatskampioenschap voor de vierde keer. Dat is op zijn minst opvallend want de man heeft amper 1777 elo volgens Chesstempo. Neen, dan liever iemand anders zijn partijen. Viktor Ten valt ook af, want dat is blijkbaar een ingeweken Rus (op Chesstempo slechts partijen uit een tornooi in Tomsk in 2008). Met Jerry Krouse had ik meer geluk: een staatskampioen en een partij uit het Mississippi staatskampioenschap (1972).

Een tweede partij was de enige met plaatsvermelding Mississippi in de Bigbase 2019: een fluks Schots partijtje.

Voor wie dit niet op internet wil lezen, maar als pdf met wat partijcommentaar kan op de link klikken.